عید پایان یافتن رمضان نیست..
عید بر آمدن انسانی نو از خاکسترهای خویشتن خویش است..
چونان ققنوس که از خاکستر خویش دوباره متولد می شود.

رمضان …
کوره ایی است که هستی انسان را می سوزاند و آدمی نوبا جانی تازه از آن سر بر می آورد.

فطر …
شادی و دست افشانی بر رفتن رمضان نیست، بر آمدن روز نو، روزی نو و انسانی نو است.

بناست که رمضان با سحرهاوافطارهایش..
با شبهای قدر و مناجاتهایش از ما آدمی دیگر بسازد.

☄اگر درعید فطر درنیابیم که از نو متولد شده ایم..
اگر تازگی را در روح خود احساس نکنیم..
عید فطر عید ما نیست.

اوج معنویت ماه مبارک رمضان، شبهاى قدر است. ما باید در طول این بیست روز لااقل کارى کرده باشیم که در این ایام و لیالى قدر (نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم) بتوانیم به صورت یک میهمان بر سرسفره این میزبان وارد شویم. این روزه گرفتنها، این- به خیال خودمان- زنجیر بر نفس امّاره زدنها، با طبیعت مبارزه کردنها، روحانیت را بر طبیعت غلبه دادن، ذکر خدا زیاد کردن، دعاى زیاد خواندن، قرآن زیاد تلاوت کردن، در یاد خدا زیاد بودن، اینها همه آمادگى است براى اینکه در این شبهاى احیاء بتوانیم مانند یک میهمان بر سر سفره رحمت خالق خودمان وارد بشویم [و در این ضیافت ] شرکت کنیم.

توبه، انابه و استغفار کنیم. از خداى متعال رحمت و سعادت بخواهیم، براى خودمان و براى برادران مۆمن خودمان و براى جامعه اسلامى. اصلاح نفس خودمان را بخواهیم. اصلًا عبادت براى نورانیت است. ما عبادت مى کنیم براى اینکه به وسیله عبادت و به یاد خدا بودن و غیر خدا را فراموش کردن، از این ظلمتها، کدورتها و تیرگیها بیرون بیاییم و قلب ما به نور الهى منوّر شود. (1) خداوند متعال در شب قدر، به وسیله فرود آمدن فرشتگان، استجابت دعا، لطافت روح، و دورى از دوزخ، مۆمنان را پذیرایى می کند.

حضرت امام رضا(علیه السلام) از قول پدرانش نقل می فرماید: «فِی أَوَّلِ لَیلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ یغُلُّ الْمَرَدَةَ مِنَ الشَّیاطِینِ وَ یغْفِرُ فِی کلِّ لَیلَةٍ سَبْعِینَ أَلْفاً فَإِذَا کانَ فِی لَیلَةِ الْقَدْرِ غَفَرَ اللَّهُ بِمِثْلِ مَا غَفَرَ فِی رَجَبٍ وَ شَعْبَانَ وَ شَهْرِ رَمَضَانَ إِلَى ذَلِک الْیوْمِ إِلَّا رَجُلا بَینَهُ وَ بَینَ أَخِیهِ شَحْنَاءُ فَیقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْظِرُوا هَۆُلَاءِ حَتَّى یصْطَلِحُوا؛ (2) در اولین شب ماه رمضان شیطانهاى سرکش در بند شوند و در هر شب هفتاد هزار آمرزیده شوند و در شب قدر به شمار آمرزیده هاى در رجب و شعبان و ماه رمضان تا آن روز آمرزیده شوند، جز کسى که میان او و برادرش کینه باشد که خدا عزّ و جلّ فرماید: مهلت دهید اینان را تا اینکه آشتى کنند.»

صفحات: 1· 2

درباره سوره قدر، شب قدر، معنای قدر، تعیین شب قدر، تكالیف شب قدر و شیوه‌های بهره‌جویی از این شب بزرگ و ارتباط با خداوند مهربان، مطالب قابل اهمیتی وجود دارد كه ما خلا‌صه آن را در زیر می آوریم.

شب قدر شب عروج انسان الهی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ (*)وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ (*)لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ (*)تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ (*)سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ (*) (سوره قدر - آیات 1-5) ما، آن (قرآن) را در شب شب قدر نازل كردیم و تو چه می‌دانی شب قدر چیست؟

شب قدر، از هزار ماه بهتر است، فرشتگان و روح در این شب به اذن پروردگار خود، برای تقدیر هر كاری نازل می‌شوند، آن شب انباشته از سلا‌مت و بركت و رحمت، تا طلوع صبح است.

درباره سوره قدر، شب قدر، معنای قدر، تعیین شب قدر، تكالیف شب قدر و شیوه‌های بهره‌جویی از این شب بزرگ و ارتباط با خداوند مهربان، مطالب قابل اهمیتی وجود دارد كه ما خلا‌صه آن را مورد مطالعه قرار می‌دهیم.

صفحات: 1· 2

شب های قدر اعمال و و ظایفی دارد که در اینجا به اعمال مشترکه در این شب ها اشاره می کنیم تا کسانی که طالب خوش بختی و سعادت هستند، به انجام آنها بپردازند:

1. غسل
شست و شویى كن و آنگه به خرابات خرام

تا نگردد ز تو این دیر خراب آلوده (1)

جهت پاكیزگى جسم و صفاى روح و روان ، مستحب است(2) به نیت شب قدر و با قصد تقرب به خدا در اول آن شب ، غسل انجام شود.(3)

سید ابن طاووس در اقبال به سند خود از امام صادق (علیه السلام ) روایت مى كند كه پیامبر (صلى الله علیه و آله) در دهه آخر ماه رمضان هر شب غسل مى كرد.(4)

صفحات: 1· 2

معراج یا إسرا، سیر شبانه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم است از مکه به مسجدالاقصی و از آن‌جا به آسمان‌ها: «سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَ‌ی بِعَبْدِهِ لَيلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَ‌امِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی» (1). واقعه‌ای که در سال‌های آخر اقامت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم در مکه اتفاق افتاد و در طی آن، برخی نشانه‌های بزرگ پروردگار به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نشان داده شد (2). دربارة تاريخ معراج پيامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم اقوال مختلفي وجود دارد، بعضي گفته‌اند در شب هفدهم يا بيست و يكم ماه مبارك رمضان شش ماه پيش از هجرت واقع شده‌، برخي گفته‌اند كه در ماه ربيع‌الاول دو سال بعد از بعثت بوده است‌، بعضي هم بيست و هفتم ماه رجب سال دوم هجرت ذكر كرده‌اند.

اتفاقات معراج و مشاهدات آن، خود مجالی واسع و بررسی جدایی می‌طلبد، اما آن‌چه در این یادداشت و به بهانه سالروز معراج قصد پرداختن به آن را داریم، آشنایی با کسی است که افتخار آن را داشت که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم از خانه او به آسمان‌ها برود و کاشانه‌اش محل عروج رسول خاتم باشد (3).

ادامه »