در نگاه کلی به مجموعه آیات و روایاتی که پیرامون زن و خانواده در آیین اسلام وجود دارد به نظر می‌رسد از منظر این آیین، جایگاه زن و خانواده جایگاهی خاص و ارزشمند است، اما با صرف‌نظر از این نگاه کلی، برخی زوایای آموزه‌های این آیین هر از گاهی محملی برای دیدگاه‌های پرچالش و حتی ضد و نقیض می‌گردد؛ تا جایی که در مقابل دیدگاه توأم با رأفت اسلام نسبت به زن و نقش‌های خطیر او، برخی بر این باورند که اسلام نگاهی سخت و خشن نسبت به زن داشته و به ظرایف روحی و حتی جسمی او نظر نداشته و چه بسا پاره‌ای تعالیم اسلام موجب رنجش روح و جسم زن به عنوان موجودی سراسر مهر و عاطفه می‌گردد؛ در مقابل این انگاره، برخی از صاحب‌نظران نیز با تعمق در آیات و روایاتی که حول چنین موضوعاتی صادر شده است بر آن شده‌اند تا گره از این مسایل گشوده و اذهان را به درک صحیح چنین مضامینی راهنما باشند. از جمله این موضوعات، مسأله نشوز زن است که همواره بر محملی از مباحثات پرچالش استوار و به کرات، موضوع مناظرات گوناگون بوده است. در این مجال برآنیم تا این موضوع را نگاهی دوباره افکنده و در پی پاسخ این سؤالاتیم که:
هرگاه زنی به هر دلیلی از انجام وظایف زندگی مشترک امتناع ورزد، آیین مقدس اسلام چه راه‌حلی را پیش‌بینی کرده است؟
آیا راه‌حل ارایه‌شده به‌گونه‌ای است که بتواند با حفظ ارزش و منزلت طرفین به حل مشکل منجر گردد؟ آیا در این راه‌حل، ظرایف و لطایف روح زنان در نظر گرفته شده است؟
